* * * In liefdevolle & met mooie herinneringen aan Carin Bruekers * * *
We zijn aangeslagen en stil. Onze lieve schrijfster Carin Bruekers is overleden. De schrijfster van De Slangenkuil die wij hebben mogen kennen. Enorm dapper toen zij haar manuscript inzond. Gedreven, energiek, dol op goede & lange gesprekken en met grote mensenkennis. Elegant, met een vleug ijdelheid, doortastend maar ook bescheiden over haar indrukwekkende carrière – waarin zij ongelooflijk sterk bleef op momenten die er toe deden zowel qua werk als privé.
Carin Bruekers was secretaresse in het kantoor van de NAVO secretaris-generaal Dr. Manfred Worner in de jaren negentig van de vorige eeuw. In deze Private Office ontmoette zij alle wereldleiders voor haar baas. 
Net voor zijn overlijden in 1994 werd Carin toegevoegd aan Sectie Vijf. Het bleek een ‘vuurwerkfabriek’ vol grote ego’s. Door haar integerheid heeft zij een indrukwekkend netwerk binnen en buiten de NAVO opgebouwd. Een van hen was de bekende Nederlandse journalist Haye Thomas. Zij nam hem en de vermaarde strafpleiter Max Moskowicz sr. uit Maastricht in vertrouwen over de interne chantagepraktijken. Twintig jaar later onthulde Carin in De Slangenkuil haar memories en haar bijzondere ervaringen in Sectie Vijf, de glasharde werkelijkheid binnen het volkenrechtelijke bondgenootschap NAVO.
Vol verve ging Carin voor haar boek: haar memoires bij de NAVO in de roemruchte jaren. Ze vond het spannend toen haar boek in mei 2017 uitkwam en genoot van de lancering bij Boekhandel Berkers in haar woonplaats Deurne. En ook – ondanks een warme zondag – enkele weken later bij Boekhandel De Ganzenveer in Helmond. De reacties van lezers, de kranteninterviews & de recensies over haar boek. De 1ste, 2de en 3de druk van haar NAVO Slangenkuil boek, Carin was er blij mee maar ze wilde meer lezers, meer boeken en een nieuw boek schrijven.
Haar enthousiaste plan vorig najaar om lezingen te gaan geven over haar boek kwam tegelijk met een enorm heftige uitslag na een bezoek aan een specialist. Wat begon met pijn – laag in haar rug, werd moedig door Carin gedragen om te herstellen, om beter te worden, om verder te willen leven.
Ze wilde zo graag, nog zo ontzettend graag enkele jaren haar leven vieren & vooral leven, omringd door en met haar familie en dierbare vrienden & vriendinnen. En met de weinige energie die Carin helaas nog had richtte zij Stichting Puck op om andere getroffenen aan deze ziekte bij te staan.
We brengen een ode aan een moedig, gedreven dame zoals zo mooi op de rouwcirculaire stond:
“Bijzondere mensen sterven niet,
zij gaan wel,
maar blijven toch voor altijd in ons hart”
Onze oprechte condoleances aan de familie van Carin, aan haar vrienden en vriendinnen, namens ons allen van de NAU Uitgeverij – Marianne Vork.
